De Stamppot rit

4 november, 7 uur, 1°C, maar de zon komt op.

Om 8:00 uur is “al” 4°C. Menigeen in de provincies Groningen, Drenthe, Flevoland en Overijssel maken zich op om de laatste georganiseerde rit van het Lakes Chapter Holland te gaan rijden. 

De Stamppot rit, een gouwe ouwe, een traditie. Pieter de Vries is al vroeg aanwezig in Sneek bij Cecil Klemkerk in het Amicitia Hotel, vanwaar de rit start. Vanaf kwart voor tien druppelen de rijders en bijrijders binnen. Koude maar vrolijke gezichten, koude handen en sommige ook koude voeten. Maar het zijn de die-hards, die laten zich niet kennen, ze genieten van de warme kop koffie en verrassend deze keer een echter Tompouce.
Lekker opgewarmd heeft een ieder er zin in en rond half 11 vertrekken er 20 motoren voor deze traditionele herfstrit.

De rit gaat o.a. door Folsgare, Wolsum, Blauwhuis, Dedgum, Parrega, Workum, Hindelopen, Molkwerum, Stavoren. Een prachtige rit, veel bochten en bochtjes, smalle weggetjes en mooie dorpen en dorpjes. Er is even gestopt in Stavoren, bij de Fontein van de 11foutains (ter gelegenheid van culturele hoofdstad 2018), waar men de benen even kon strekken, foto’s kon maken, een plasje kon plegen etc. Daarna door langs o.a. Hemelum, Kolderwolde, Oudega, Woudsend en via Nijezijl en IJlst weer terug naar Sneek.

Hier weer een lekker warm bakkie of een frisje. Jantinus onze Director hield even een praatje, vertelde over de HOG meeting waar hij en Anne Rose naar toe waren geweest in Garderen (de reden waarom zij als mede die-hards niet meereden) En over het onfortuinlijk ongeluk van Frans Duwel (die er gelukkig, naast blauwe plekken en spierpijn, goed vanaf is gekomen).

Toen werd het startsein gegeven voor het stamppot eten. Dat was weer fantastisch verzorgd door Hotel Amicitia. Cecil bedankt voor weer een heerlijk buffet met alles derop en deran! Er werd heerlijk gegeten en gezellig bij gekletst.
Ook weer druppelsgewijs vertrokken de motoren en hun rijders en bijrijders richting huis.
Het was misschien een koude, maar zeker een hele mooie rit.

Pieter bedankt!