Tijdens de uitvaart van Arjen Hogerhuis, overleden op 27 oktober 2013, hebben wij op gepaste wijze afscheid genomen van onze motorvriend, die zeer geliefd was binnen onze club. Als rustend ondernemer was hij ook in Harlingen geen onbekende en bij enkelen van ons dan ook beter bekend als “ouwe seun”. Naast motorliefhebber en verdienstelijk kunstschilder, had hij een nog grotere passie en dat was het circus. Een circus met vooral wilde dieren en niet te vergeten de clowns. Jammer dat hij zijn werkstuk, het op schaal bouwen van circus Franz Nock, niet heeft kunnen afronden. De meesten van ons zullen zich Arjen herinneren als het oudste lid van onze club, maar hij was meer dan alleen ons oudste lid. Naast 15 jaar actief lid van het Lakes Chapter en wrotter was hij ook al jaren lid van de oldtimersclub Friesland. En dat was niet verwonderlijk als je 3 motoren bezit waarvan 2 oldtimers. Hij was een toegankelijk persoon die open stond voor iedereen. Zeker als je met hem in gesprek raakte over zijn hobby’s en de grote vaart, kon hij je binden en boeien met zijn kennis en zijn verhalen. Kennis van het legendarische merk Harley-Davidson met types als Flathead, Knucklehead, Panhead, Shovelhead waren voor hem dan ook niet vreemd. Hij kon je haarfijn de verschillen uitleggen en oh wee als je je versprak; het was Servi-Car en niet servicecar. Hij was terecht trots op zijn “Euro-Glide”, hiervan was er maar één, en zijn Servi-Car waarvan er nog maar enkelen rondrijden in Nederland. Menig circus, zo niet alle die Friesland aandeden, wisten Arjen te vinden voor promotie werk wanneer zij een stad aandeden. Arjen reed dan voorop als clown verkleed met de bekende rode neus op zijn Servi-Car. Zijn verhalen uit de tijd dat hij op de grote vaart zat waren geen stoere verhalen maar verhalen met diepgang. Over de cultuur en gebruiken van landen en haar bewoners die hij had aangedaan tijdens zijn dienstverband voor meerdere reders. Hij kon je versteld doen staan als je bij hem aan tafel zat en hij ineens Maleis ging spreken met het personeel in een restaurant. Net zo gemakkelijk schakelde hij over op het Duits of Engels op buitenlandse reizen. De techniek boeide hem altijd al. Of dat nou een motor was of de scheepvaart of wat maar ter sprake kwam. Hij kon je er vast wel iets over vertellen en anders had hij wel een adres waar je meer informatie kon bemachtigen dan wel het bewuste onderdeel verkrijgen.

Op de clubavonden en ledenvergaderingen was hij ook steevast aanwezig samen met Saapke, zijn vrouw. Indien zij waren verhinderd kreeg je keurig altijd een telefoontje of een mailtje met redenen omkleed. Zijn sociale vaardigheden en o.a. tafelmanieren waren onderwerpen die hij graag met jou wilde delen. Hij kon je uitleggen hoe je een glas wijn behoorde vast te houden en waarom of na een genoten diner, hoe het bestek op het bord “op 5 uur” te leggen. Mensen begroeten, aanspreken en/of vragen hoe het men hen ging. Zaken die hij als vanzelfsprekend ervoer maar die menigeen, van generaties na hem, niet meer toepassen laat staan beheersen. Wij zullen hem dan ook gaan missen en niet alleen als motormaatje maar ook als docent levenslessen en Bourgondiër die hield van een goed glas wijn. Namens bestuur en members van Lakes Chapter Holland Alle van der Ploeg